ZAMKI W POLSCE

Lachowicze (biał. Ляхавічы, ros. Ляховичи)
Twierdza zbudowana przez Jana Karola Chodkiewicza w XVII wieku. Po jego śmierci własność Sapiehów. W 1660 roku wytrzymała 3-miesięczne oblężenie wojsk moskiewskich.

Skąd pochodzi ten górny rysunek?
Całkiem sporo szczegółów na nim widać.

Ten górny rysunek miałem na dysku ale przypuszczam, że wyszperałem go wcześniej na jakiejś białoruskiej stronce.

A dolny to oblężenie kogo przez kogo?

_________________
Nie działa: http://www.panoramio.com/user/2010046
Nie działa: www.zamki-mazowsza.turystyka.net
I wszystko co robiłem w temacie zamków od 1997 znikło z sieci.

W 1660 Polacy i Litwini oblężeni przez Moskali. http://pl.wikipedia.org/wiki/Obl%C4%99% ... _Lachowicz

W 1654 to nie wiem czy tam sie cokolwiek działo. Może coś jest na stronie Lachowicz http://lhv.h1.ru/today.html ale jak ją otwieram to przez jakieś wirusy wysiada mi komputer.

Ляховичский район входит в состав Брестской области. Создан 15 января 1940 года. Центр - город Ляховичи.
Город Ляховичи упоминается в письменных источниках в середине 15 столетия. Название получил от первых жителей - ляхов, это значит поляков, которые нашли себе родину на гостеприимной западнорусской земле.
Здесь в 1546 году родился Федор Евлашовский, автор исторических мемуаров, которые и сейчас являются важным источником сведений о жизни литовско-русской шляхты и событиях второй половины 16 столетия.

В 16 столетии местечко Ляховичи приобретает известность как укреплённый замок, владел которым Владимир Заболотский. Затем город переходит к представителю рода магнатов Хадкевичей - Яну Ераниму. Его сын Ян Кароль, гетман Великого княжества Литовского, известный своими победами над шведами (1605) и турками (1621), перестроил и укрепил крепость "Ляховичская фортеция".
Построенный на левом берегу реки Ведьма, замок занимал Островное положение. Его окружала река, перекрытая платиной. Попасть в крепость можно было только по разводному мосту через наполненный водой ров и ворота башни. В центре укрепления стоял двухэтажный дворец. После смерти Яна Короля Хадкевича (1621) Ляховичи с округой переходя во владение Сапег.
Ляховичская крепость в 17 столетии считалась одной с самых основных в Беларуси. Во время освободительной войны украинского и белорусского народа 1648-1654 гг. Ляховичи четыре раза подвергались осаде крестьян и казаков.
В русско-польскую войну (1654-1667) польский гарнизон крепости мужественно сопротивлялся русским войскам на протяжении шести месяцев. Город, который насчитывал около 300 домов, был целиком разрушен и сожжен. В замке разместили постоянный гарнизон количеством 200 человек.
Во время Северной войны шведы два раза побыли в Ляховичах. Первый раз они осадили здесь отряд русских войск в 1706 году. Второй раз шведы приходили в Ляховичи в 1709 году.
Больше100 лет Ляховичи оставались в частном владении Сапег. В 1775 году перешли к виленскому епископу Игнатию Масальскому. В итоге долгих войн город пришел в упадок и в конце 18 столетия остался небольшим местечком. Его жители - белорусы, евреи, татары - занимались земледелием, мелкой торговлей и ремеслом.
По второму разделу Речи Посполитой в 1793 году Ляховичи вошли в состав России. С 1795 года - они центр волости Слуцкого уезда Минской губернии.
После окончания строительства участка Полесской железной дороги Барановичи - Лунинец в 1885 году население Ляхович начало увеличиваться, местечко приобрело торговое значение. В 1897 году здесь проживало 5000 человек.
Промышленность была представлена гончарными мастерскими и пивоваренными заводами, торговля - 30 мелкими лавками и 3 трактирами. На протяжении года проводилось 3 ярмарки и каждую неделю базары.
События революции 1905 года затронули и Ляховичи. Около тысячи человек приняло участие в демонстрации и митинге в местечке.
С 1915 по 1918 года Ляховичи находятся в русской прифронтовой зоне. Оккупация местечка немцами 18 февраля 1918 года не дала возможности установления здесь Советской власти.
Однако в ноябре 1918 года началось наступление Красной Армии. В декабре 1918 года были освобождены Ляховичи и создан революционный комитет - первый легальный орган Советской власти. Председателем ревкома и военным комиссаром стал бывший красноармеец, житель деревни Зубелевичи Яков Михайлович Шклянник. С началом бело-польской оккупации ревком ушел в подполье.
Жители деревень Заритово, Гуличи, Конюхи, Шевели, Яцковщина и других создали объединенный партизанский отряд в составе 125 человек. Возглавлял его бывший балтийский матрос Моисей Кухарчик, который принимал активное участие в Октябрьском вооруженном восстании в Петрограде и штурме Зимнего.
В годы буржуазной Польши Ляховичи были центром волости в Барановичском повете Новогрудского воеводства.
Освобождение белорусского народа от социального и политического угнетения буржуазно-панской Польши пришло с востока. 18 сентября 1939 года население района с огромной радостью встречало русских братьев, которые принесли освобождение от эксплуатации и политического бесправья.
Нападение гитлеровской Германии прервал спокойствие и труд ляховчан. С 24 июня 1941 года началась фашистская оккупация района.
Уже 24 июня на территории района около деревни Завинье 55 стрелковая дивизия вступила в бой с врагом, 25 июня бой продолжался на реке Щара.
В районе действовала партизанская бригада №19 имени В.М. Молотова и №20 имени В.С. Грызодубовой, выдавалась подпольная газета "Советский патриот". Больше чем 5000 жителей района погибло на фронтах Великой Отечественной войны, в партизанской борьбе, были замучены и расстреляны. От тринадцати деревень остался пепел.
За героизм и мужество, проявленное в борьбе с врагом, больше двух тысяч ляховчан награждены орденами и медалями. Высокого звания Героя Советского союза удостоен уроженец деревни Кривошин Г.С. Жданович. Кавалерами ордена Славы трех ступеней стали А.И. Малевич с Липска и Р.Ф. Нагорный с Прончаков. Освобождение от оккупантов 6 июля 1944 принесли части Первого Белорусского фронта.
С 1954 года Ляховичи в составе Брестской области.

tekst z podanej przez ciebie strony...jak ktoś lubi to prosze przetłumaczyć

No to tak mniej więcej na początek:

---
Obszar Liahovichi jest częścią regionu Brześć. Utworzono 15 stycznia 1940. Centrum - miasto Lachowicze.

Miasto Lachowicze wymienione w źródłach pisanych w połowie 15 wieku. Nazwa otrzymanych od pierwszych mieszkańców - Polaków, oznacza to Polacy, którzy znaleźli w domu gościnnym ziemiach rosyjskich.

Tutaj w 1546 roku, urodził się Fiodor Evlashovsky, autor pamiętników historycznych, które są obecnie ważnym źródłem informacji o życiu szlachty litewsko-rosyjskich i wydarzenia w drugiej połowie 16 wieku.

W 16 wieku osada Lachowicze staje się znany jako zamek obronny, którego właścicielem jest Włodzimierz Zabolotsky. Potem miasto idzie do przedstawiciela rodzaju magnatów Chodkiewiczów - Jan Eranimu. Jego syn Jan Karol, Hetmana Wielkiego Księstwa Litewskiego, znany ze swego zwycięstwa nad Szwedami (1605) i Turkami (1621), przebudowane i wzmocnione twierdzy Bastion Liahovichi.
Zbudowany na lewym brzegu rzeki Witch, zamek pełnił wyspiarskie położenie. Był otoczony przez rzeki, platyna pięter. Aby dostać się do twierdzy może tylko huśtawka most napełniony wodą fosą i wieżami bramy. W centrum stoi dwóch budynku pałacu historię. Po śmierci króla Jana Chodkiewicza (1621) Lachowicze z dzielnic przemieszczających się w posiadaniu Sapiehów.
Twierdza Lachowicze w 17 wieku był uważany za jednego z najbardziej podstawowych na Białorusi. W czasie wojny wyzwoleńczej w wyborach na Ukrainie i Białorusi w 1648-1654. Lachowicze czterokrotnie poddany oblężenia chłopów i Kozaków.

W wojnie polsko-rosyjskiej (1654-1667) polska załoga dzielnie opór wojsk rosyjskich na sześć miesięcy. Mieście, liczącym około 300 domów zostało całkowicie zniszczone i spalone. W zamku umieszczone stały garnizon na 200 mężczyzn.

W czasie wojny północnej Szwedzi dwukrotnie Spędziłyśmy Lachowicz. Po raz pierwszy są oblegane przez oddział wojsk rosyjskich w 1706 roku. Po raz drugi Szwedzi przyszedł Lachowicze w roku 1709.

Rok Bolshe100 Lachowicze pozostał w prywatną własność Sapiehów. W 1775 roku przeniósł się do Wilna biskup Ignacy Masalsky. W wyniku długotrwałych wojen, miasta udał się ku upadkowi w drugiej połowie 18 wieku, pozostał małym miasteczku. Jego mieszkańcy - Białorusinów, Żydów, Tatarów - zajmowali się rolnictwem, drobną handlu i rzemiosła.

W drugim Rozbiorze Rzeczypospolitej w 1793 Lachowicze stała się częścią Rosji. W 1795 roku - ich parafii centrum Słucki County prowincji Mińsk.
Po zakończeniu stacji kolejowej Polessian Baranowicze - Luninetz w 1885 roku ludność Lyakhovich zaczęła wzrastać, w. uzyskał wartości handlowej. W 1897 r. było 5000 osób.
Przemysł był reprezentowany przez warsztaty garncarskie i browary, handel - 30 małych sklepów i 3 restauracje. Przez cały rok, w dniach 3 targi i jarmarki w tygodniu.

Wydarzenia rewolucji 1905 roku wpłynęły na Lachowicze. Około tysiąca osób wzięło udział w demonstracji i wiecu w centrum miasta.
Od 1915 do 1918 Lachowicze są w rosyjskiej strefie linii frontu. Okupacja miasta przez Niemców 18 lutego 1918 nie daje możliwość ustanowienia władzy radzieckiej tutaj.

Jednak w listopadzie 1918 r. rozpoczęła ofensywę Armii Czerwonej. W grudniu 1918 r. zostały dopuszczone Lachowicze i założył Revolutionary Committee - pierwszy legalny organ władzy sowieckiej. Przewodniczący Revolutionary Committee i komisarz wojskowy został były żołnierz Armii Czerwonej, mieszkaniec wioski Zubelevich Jakow Shklyannik. Od początku okupacji białych Polski Revolutionary Committee poszedł do ukrycia.

Miejscowa Zaritovo, Gulich, czyszczenia, Shevelev, Yatskovschina i inne tworzone wspólne grupy partyzanckiej na 125 osób. To był kierowany przez byłego Bałtyckiego marynarz Kukharchik Mojżesza, który brał czynny udział w zbrojnym października powstanie w Piotrogrodzie i szturmu na zimowy.

W latach polskiej Lachowicze były centrum parafii w powiecie Novogrudskii Baranowicze prowincji.

Publikacja narodu białoruskiego od społecznego i politycznego ucisku burżuazyjnego szlachta polska pochodzi od wschodu. 18 września 1939 mieszkańców strefy z wielką radością powitała rosyjskich braci przyniósł wyzwolenie od wyzysku i niemocy politycznej.

Atak hitlerowskich Niemiec złamał pokój i lyahovchan pracy. Od 24 czerwca 1941 hitlerowskiej okupacji obszarze.
Już 24 czerwca w dzielnicy w pobliżu wsi Zavin 55 Dywizja Piechoty zaangażowany wroga, 25 czerwca, nadal bitwa nad rzeką Schara.
W obszarze Brygady Partyzanckiej № 19 o nazwie VM Mołotow i numer 20 o nazwie VS Gryzodubovoy, została przyznana podziemnej gazety "Soviet patriota". Więcej niż 5000 mieszkańców zmarło w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, walki partyzanckiej, torturowano i rozstrzeliwano. Od trzynastu wsi pozostał popiół.

Za bohaterstwo i odwagę w walce z wrogiem, ponad dwa tysiące lyahovchan zamówienia i medale. Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego otrzymał rodem z GS wału korbowego w. Żdanowicz. Posiadacze Order Sławy trzech poziomów AI były Malewicz z Lipska i RF Górskiego z Pronchakov. Zwolnienie z okupantami 6 lipca 1944 przyniósł część Frontu Białoruskiego.
Od 1954 roku Lachowicze w regionie Brześć.

wyszperane ostatnio w necie...myślałem że z tego zamku chociaż ruiny zostały, a zdjęcie przedstawia kamień upamiętniający zamek



A tu jakaś wariacja na temat

Zdjęcie Zmitsera



http://maps.google.com/maps?source=s_q& ... 3&t=k&z=18

Hm, i gdzie miałaby być ta twierdza? Bo mnie się wydaje, że jej zarysy widać na północ od miejsca wyświetlanego pod wyszukanym przez Ciebie linkiem.

Wydaje mi się, że ten niewielki pkt na północ od drogi jest głazem pamiątkowym ustawionym w miejscu zamku, natomiast na południe od drogi widać coś co wygląda jak fragment południowo zachodniego bastionu, na co wskazuje też ślad będący chyba pozostałością linii brzegowej. Jest bardzo podobny do kształtu, który widać na "żółtym" zdjęciu powyżej.

Dodane po 8 minutach:

Nie sądzę. Staw i ciek wodny na prawo od niego wydają mi się wyznaczać południowy ( sic! ) zasięg założenia. Wg mnie zarysy przynajmniej dwóch zachodnich bastionów nad rzeką są czytelne do dziś w układzie zabudowy ( jej zasięgu właściwie ) i przebiegu skarp ( jedno wynika z drugiego ). Nie sugerowałbym się usytuowaniem pomnika. Nie przeczę, że jest on tam gdzie wskazałeś, to wręcz najbardziej prawdopodobne, ale nie sposób się doszukać wyraźnych śladów twierdzy wokół niego. Zakładam więc, że monument wystawiono po prostu przy głównej drodze przelotowej przez miasto, blisko przeprawy, której zamek w końcu strzegł niegdyś. Dobre miejsce na upamiętnienie.
Oto obszar przeze mnie rozpatrywany ( 1 ) i moja interpretacja ( 2 ):

O ile znam się na fortyfikacjach nowożytnych, to propozycja Kolegi Jerzego jest więcej niż wysoce prawdopodobna. Wskazał on bowiem właściwą, moim zdaniem lokalizację. Bastiony są WYRAŹNIE czytelne.

A ów ciek wodny, to relikt fosy ongiś omywającej ową twierdzę. Tylko z czasem zmienił troszeczkę swój kształt, wynikający pewno z nowej roli jaką zaczął pełnić.

Gratuluję.

Chyba punkt dla Ciebie Jerzy. Trochę mnie zmyliły te wyżej wrzucone widoki i uznałem, że ten obiekt nie mógł być taki duży.

Ja miałem i mam ten sam problem - bo wygląda na to, że jeśli wskazałem poprawnie miejsce twierdzy - powinna ona mieć wymiary ( licząc odległości miedzy kurtynami, pomiędzy orientacyjnymi liniami ich zewnętrznych skarp ) następujące:
w osi wschód-zachód - ok. 150-160 m, w osi północ-południe - ok. 200-210 m (tak na oko ).
Jednakże ogląd miejscowości na zdjęciu satelitarnym każe raczej wykluczyć inne miejsca lub mniejszy obszar. Sądzę, że zaprezentowane przeze mnie powyżej przybliżone zarysy obwarowań chyba nie mogą się wiele różnić od stanu pierwotnego.

Jak się patrzy na dyspozycję wnętrza twierdzy - to wymiary, które podajesz, Jerzy, są jak najbardziej odpowiednie. Wystarczy popatrzeć na budynek bramny i pałac - to spore budynki.

Na zdjęciach widać nawet więcej elementów: kurtynę wschodnią (a raczej linię, która jest jej pozostałością - ciekawe, czy widać ja też w terenie) oraz nadszaniec północno-wschodniego bastionu. Ten, który zaznaczyłem też na rysunku historycznym.

Zgadzam się zasadniczo, ale początkowo naprawdę można było mieć wątpliwości. Nie mam teraz w pamięci wymiarów takich założeń jak Łodygowice, Ćmielów, Pilica itd. ale miałem początkowo wrażenie sadząc po rysunkach, że to co widzę w terenie jest chyba za duże. Można dojść do wniosku, że po odjęciu ewentualnego błędu i szerokości wałów z przestrzeni ok. 150-160 m na osi wschód-zachód zostaje w minimum 100 m. Sam pałac wydaje się być szeroki na jakieś 40-50 m ( bliżej chyba tej drugiej wielkości ). Całe założenie było naprawdę potężne - mimo swej niepozorności na rysunkach. Samego pałacu nie powstydził by się żaden magnat, a jak się doda do tego fortyfikacje - to mamy bardzo solidne i nowoczesne założenie. Nie dziwi mnie już tak bardzo, że zamek przetrzymał to trzymiesięczne oblężenie.
Odnośnie wskazanych przez Ciebie fragmentów: o ile zarys kurtyny wschodniej od samego początku był dość wyraźny to nie zgadzam się z Tobą co do tego, iż to co pokazujesz w narożniku północno-wschodnim jest oryginalną pozostałością nadszańca tamtejszego bastionu: to co pokazujesz to zapewne tylko rozsypisko w tym miejscu, mocno przekształcone:

Żeby to ocenić, musielibyśmy zobaczyć, jakie tam są rzędne wysokości. Po ortogonalnym zdjęciu satelitarnym niewiele rozpoznamy. Zauważ jednak, że to coś, choć wydawałoby się być tylko szeroką ziemną nieutwardzoną droga - rzuca dość spory cień w kierunku północno-wschodnim. To coś ma kilka metrów wysokości. Oczywiście nie upieram się, że ta "górka" jest dobrze zachowanym nadszańcem raczej pozostałością po nim w jakimś stopniu destruowaną - pewnie trochę podciętą tu i ówdzie, trochę zapewne rozsypaną - ale sądzę, ze to z niewielką doza wątpliwości można ocenić jako pozostałość nadszańca tego bastionu.

Ryciny z artykułu zamieszczonego w publikacji "Castrum, urbis et bellum" dedykowanej W. Tkaczou.

Szkic terenowy (niestety nie najlepszy)


Przerys.

Zmitser po umieszczeniu tutaj tych mapek pojechał jeszcze raz do Lachowicz i pod jednym z drewnianych domów znalazł kazamatę:



ze strzelnicą:

mury bastionów to raczej nie były pionowe

Rekonstrukcja wyglądu zamku sporządzona przez Mikołaja Volkau

1. http://www.youtube.com/watch?v=JHzS0r2V ... re=related

2. http://www.youtube.com/watch?v=OfG3Pep4 ... re=related

Dzięki badaniom Mikoly Volkau'a wiem coraz więcej o historii budowy zamku w Lachowiczach i Starym Bychowie. Poniżej link do artykułu o nowych ustaleniach:

https://www.academia.edu/40960606/Volka ... 2tMedvN20M

Widoki ze strony:

https://probelarus.by/blog/lyakhovichi- ... zJCX_khJOM

'[attachment='.(0 + 1).']lachowicze1.jpg[/attachment]'

Attachment: lachowicze2.jpg [ 431.95 KiB | Przeglądane 6540 razy ]