Pierwsza wzmianka o miejscowości Horoszki pochodzi z lustracji z 1581 roku. W tym czasie jej właścicielem był Aleksander Proński. W 1569 roku w wyniku Unii Lubelskiej terytorium Kijowszczyzny zostało włączone do Królestwa Polskiego. W wyniku kolejnego małżeństwa Teodory Sanguszko, wdowy po Aleksandrze Prońskim, miejscowość przeszła w ręce Andrzeja Leszczyńskiego, a następnie przeszła w ręce jego syna Rafała Leszczyńskiego. W 1617 roku Horoszki otrzymały prawa miejskie. W 1625 roku Rafał Leszczyński sprzedał Horoszki – nabywcą był Stefan Niemirycz herbu Klamry. Jego syn podkomorzy kijowski Jerzy Niemirycz i później jeden ze współtwórców Unii Hadziackiej, po 1640 roku zbudował w Horoszkach zamek bastionowy. Miejscowość była objęta działaniami powstańców Semena Paleja. Horoszki były własnością Niemiryczów do XVIII wieku.

Po II Rozbiorze Polski Horoszki znalazły się w zaborze rosyjskim. Po Rozbiorach Rzeczypospolitej siedziba gminy Horoszki(ukr.) w powiecie żytomierskim guberni wołyńskiej.

W 1795 roku Andrzej Dubrowski, za udział w Powstaniu kościuszkowskim został ukarany poprzez konfiskatę należących do niego Horoszek, które następnie przekazano rosyjskiemu dowódcy Michaiłowi Kutuzowowi. źródło Wikipedia