ZAMKI W POLSCE

Po śmierci Jerzego Wiśniowieckiego obiekt wraz z miastem przeszedł w posiadanie jego bratanka księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, jednego z najbogatszych ludzi na Ukrainie. Książę Jeremi i jego żona Gryzelda Zamoyska przebudowali zamek w jeden z najlepszych w prowincji. W 1648 roku zamek został zdobyty przez wojska kozackie Bohdana Chmielnickiego. Również w roku następnym połączone siły kozackie i tatarskie oblegały go a zdobywszy zabili wszystkich znajdujących się w nim ludzi. Podczas najazdów tatarskich czy tureckich w 1672 i 1675 r. zamek był niszczony lecz później następowała jego odbudowa. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich: w XVIII w. w ruinach niegdyś obronnego zamku mieszkała Teresa Rzewuska, żona księcia Karola St. Radziwiłła Panie Kochanku, ordynata na Nieświeżu, Ołtyce i wojewody wileńskiego; księstwo Radziwiłłowie nie żyli ze sobą, księżna mieszkała w Białym Kamieniu i tu umarła; do niedawna żyli tu ludzie, którzy ją pamiętali[3]. Po jej śmierci zamek zaczyna chylić się ku upadkowi. W 1814 r. z zamku pozostały jeszcze mury, dwie bramy i baszty lecz ich dachy były zawalone, brakowało okien i drzwi a podłogi zgniły. W XIX w. warownia została pozbawiona funkcji obronnych. Resztki budynków spłonęły w 1848 r. Popadający w ruinę zamek zostaje częściowo rozebrany. Z uzyskanego materiału zbudowano dwór i budynki gospodarcze. Pozostaje tylko ośmioboczna baszta, brama wjazdowa, fragmenty murów obronnych. Pod koniec XIX w. pozostałości murów jeszcze wznosiły się kilka metrów nad ziemią. Ruiny były systematycznie niszczone w czasach sowieckich. Tak więc ostatecznie w miejscu zamku powstało boisko do piłki nożnej.

Warownia w kształcie kwadratu była długa na 58 m i szeroka na 54 m. W rogach znajdowały się cztery ośmioboczne wieże - baszty. Zamek posiadał dwie bramy, wjazdową od strony południowej, z których jedna miała portal i dwie kolumny korynckie. Skrzydła zachodnie i południowe były to dwukondygnacyjne budynki mieszkalne, posiadające od strony dziedzińca krużganki. Znajdowały się w nich dwie duże sale oraz 30 komnat. Zamek otoczony był wałami a znajdujące się tam bagna i moczary mocno utrudniały swobodny do niego dostęp.