ZAMEK SAALAU - Kamienskoje (powiat czerniachowski)
Między Insterburgiem i Królewcem (Kőnigsbergiem) po obu stronach
rzeki Pregoły (Pregel) było kilka bliźniaczych twierdz. Twierdza Wehlau była wspierana przez twierdzę w Taplaken i odwrotnie, twierdza w Norkitten miała ścisły związek z twierdzą w Saalau.
Rycerze Zakonu Krzyżackiego pojawili się na tej ziemi w 1275 roku. W 1352 roku, kiedy doszło do podziału ziem pomiędzy Zakonem i Kościołem, Saalau wraz z otaczającymi terenami przypadł Kościołowi. W 1355 roku stał już tutaj dom kapitulny tzw. katedralny kapitularz. Skutkiem częstych napaści jazdy litewskiej budynek wielokrotnie płonął. Dlatego wiec w 1376 roku postanowiono wybudować murowany "kapitelburg" - twierdzę kapituły.
W 1390 roku twierdza znów została spalona przez Litwinów. W tym też samym roku rozpoczęto budowę jeszcze potężniejszej i bezpiecznej twierdzy. W ciągu pięciu lat wszystkie prace były zakończone.
Wraz z pracami budowlanymi jednocześnie przebiegała kolonizacja ziem leżących w górnym biegu rzeki Pregel. Na te tereny przybywali koloniści z Niemiec, którzy asymilowali się z miejscową ludnością pruską. Obok zamku powstała mała osada - liszka z dwiema konkurującymi ze sobą karczmami.
Można przypuszczać, że nazwa "Saalau" pochodzi od staropruskiego wyrazu "sal", co znaczy sól. Od najdawniejszych czasów rdzenni mieszkańcy wydobywali z ziemi sól, suszyli, pakowali i wywozili na południe do Bartów, na sprzedaż lub na wymianę.
Po reformacji Prus w 1525 roku Saalau stało się centrum administracyjnym. W XVI wieku twierdza znów płonęła. Po pożarze została częściowo rozebrana.
Obecnie z twierdzy pozostały tylko imponujące ruiny. Więcej szczęścia miał kościół z XVIII wieku, znajdujący się po drugiej stronie drogi prowadzącej do miasta. W czasach władzy radzieckiej służył jako klub i sala kinowa, co uratowało zabytek przed zburzeniem.
http://www.tacis.zamkigotyckie.org.pl/waldau.htm
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
