Wrote:
ZAMEK WALDAU - miejscowość Nizowje (powiat guriewski)
Po podbiciu pruskich ziem Pomezanii, Pogezanii i Warmii Zakon Krzyżacki przystąpił do intensywnej budowy dróg i zamków. Swoje twierdze wznosił w odległości 15 - 20 kilometrów jednej od drugiej. Taką odległość w ciągu dnia mógł pokonać piechur z pełnym rynsztunkiem a także duży tabor. W taki sposób rycerze Zakonu Krzyżackiego rozpoczęli podbój wschodniej części Sambii, w kierunku Nadrowii.
Oficjalna wzmianka o budowie twierdzy "Waldow" pochodzi z kroniki z 1258 roku. Nazwa wywodzi się z języka pruskiego i oznacza "posiadać".
Rzeczywiście, okoliczne ziemie należały do dwojga Prusów Brulanta i Diabela, których nazywano "lokatorami" albo "książętami". W 1264 roku na polecenie władz krzyżackich książęta założyli karczmę. W niej to najczęściej zatrzymywali się krzyżaccy rycerze, duchowni i żołnierze. W sali kominkowej przy kuflu jęczmiennego piwa albo przy buteleczce jabłkowego wina, kupcy debatowali o swoich komercyjnych sprawach.
Po zawładnięciu przez Jaćwiegów ziem Nadrowii i Sudowii granica państwa krzyżackiego z Litwą oddaliła się. Wskutek tego twierdza "Waldow" przestała pełnić rolę obronną. W 1457 roku stara budowla została przebudowana na zamek mieszkalny, który odtąd pełnił funkcję letniej rezydencji wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego. Po sekularyzacji w 1525 roku zamek był siedzibą administracji ziemi waldowskiej. W 1858 roku na zamku funkcjonowała szkoła rolnicza. Następnie, po gruntownej przebudowie zamek od 1870 roku stał się siedzibą dobrze prosperującej szkoły nauczycielskiej.
W historii zamku "Waldow" zapisało się wydarzenie, utrwalone w 1997 roku ustawieniem tablicy pamiątkowej z inicjatywy lokalnej. W dniu 17(27) maja 1697 roku na zamku zatrzymali się rosyjscy posłowie. Na czele poselstwa stał admirał Franc Jakowlewicz Lefort (1656 - 1699). Carski pisarz zanotował: "Tego dnia z Kőnigsberga do Waldau przybył car Piotr I, żeby dowiedzieć się o samopoczucie posłów i ostatecznie potwierdzić ceremonię spotkania z kurfirstem (elektorem Rzeszy Niemieckiej). Wieczorem car Piotr I wyjechał do Kőnigsbergu, a poselstwo z Waldau wyruszyło wczesnym rankiem następnego dnia".
Zamek w dzisiejszym Nizowju, mimo podeszłego wieku, nadal wywiera silne wrażenie na odwiedzających. Do czasów obecnych zachowały się fragmenty dawnych zabudowań. W murach twierdzy znajduje się szkoła rolnicza.
http://www.tacis.zamkigotyckie.org.pl/waldau.htm
Po podbiciu pruskich ziem Pomezanii, Pogezanii i Warmii Zakon Krzyżacki przystąpił do intensywnej budowy dróg i zamków. Swoje twierdze wznosił w odległości 15 - 20 kilometrów jednej od drugiej. Taką odległość w ciągu dnia mógł pokonać piechur z pełnym rynsztunkiem a także duży tabor. W taki sposób rycerze Zakonu Krzyżackiego rozpoczęli podbój wschodniej części Sambii, w kierunku Nadrowii.
Oficjalna wzmianka o budowie twierdzy "Waldow" pochodzi z kroniki z 1258 roku. Nazwa wywodzi się z języka pruskiego i oznacza "posiadać".
Rzeczywiście, okoliczne ziemie należały do dwojga Prusów Brulanta i Diabela, których nazywano "lokatorami" albo "książętami". W 1264 roku na polecenie władz krzyżackich książęta założyli karczmę. W niej to najczęściej zatrzymywali się krzyżaccy rycerze, duchowni i żołnierze. W sali kominkowej przy kuflu jęczmiennego piwa albo przy buteleczce jabłkowego wina, kupcy debatowali o swoich komercyjnych sprawach.
Po zawładnięciu przez Jaćwiegów ziem Nadrowii i Sudowii granica państwa krzyżackiego z Litwą oddaliła się. Wskutek tego twierdza "Waldow" przestała pełnić rolę obronną. W 1457 roku stara budowla została przebudowana na zamek mieszkalny, który odtąd pełnił funkcję letniej rezydencji wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego. Po sekularyzacji w 1525 roku zamek był siedzibą administracji ziemi waldowskiej. W 1858 roku na zamku funkcjonowała szkoła rolnicza. Następnie, po gruntownej przebudowie zamek od 1870 roku stał się siedzibą dobrze prosperującej szkoły nauczycielskiej.
W historii zamku "Waldow" zapisało się wydarzenie, utrwalone w 1997 roku ustawieniem tablicy pamiątkowej z inicjatywy lokalnej. W dniu 17(27) maja 1697 roku na zamku zatrzymali się rosyjscy posłowie. Na czele poselstwa stał admirał Franc Jakowlewicz Lefort (1656 - 1699). Carski pisarz zanotował: "Tego dnia z Kőnigsberga do Waldau przybył car Piotr I, żeby dowiedzieć się o samopoczucie posłów i ostatecznie potwierdzić ceremonię spotkania z kurfirstem (elektorem Rzeszy Niemieckiej). Wieczorem car Piotr I wyjechał do Kőnigsbergu, a poselstwo z Waldau wyruszyło wczesnym rankiem następnego dnia".
Zamek w dzisiejszym Nizowju, mimo podeszłego wieku, nadal wywiera silne wrażenie na odwiedzających. Do czasów obecnych zachowały się fragmenty dawnych zabudowań. W murach twierdzy znajduje się szkoła rolnicza.
http://www.tacis.zamkigotyckie.org.pl/waldau.htm
[quote]Zamek powstał na wzgórzu otoczonym wodami jeziora, które z czasem wyschło. W czworobok otoczonego murami dziedzińca, z wieżą bramną od północy i - zapewne - od południa, zostały wpisane dwa dwupiętrowe budynki mieszkalne - dłuższy od południa i główny, krótszy budynek mieszkalny od zachodu, z czasem pojawiły się nowożytne zabudowania fachwerkowe w narożniku północno-wschodnim. Do dziś przetrwały oba skrzydła zamkowe, połączone ze sobą krótkim kamiennym murem. W XIX w. mury obronne niemal w całości rozebrano. Ceglane zabudowania wzniesiono zapewne w 4 ćwierci XIV w., w najlepszym stanie przetrwały gotyckie piwnice, ponadto zachował się ganek obronny w górnej kondygnacji. Po 1550 r. zamek został przebudowany na letnią rezydencję ks. Anny Marii Brunszwickiej, drugiej żony księcia Albrechta (architekt Christoph Römer z Królewca). W 1858 r. gruntownie przekształcony w stylu neogotyckim.
Attachment: waldau nizowje.jpg [ 81.44 KiB | Przeglądane 10834 razy ] |